نقش آل بویه در وحدت و تقریب بین مذاهب
پایان نامه
- وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه پیام نور - دانشگاه پیام نور استان تهران - دانشکده الهیات
- نویسنده خدیجه رضایی
- استاد راهنما حسین مفتخری هوشنگ خسروبیگی
- تعداد صفحات: ۱۵ صفحه ی اول
- سال انتشار 1391
چکیده
چکیده در اوایل قرن چهارم هجری تجزیه حکومت عباسیان و از هم پاشیدن قدرت آنان وگسترش کشمکش های داخلی را در بغداد شاهد هستیم. حکومت اسلامی به حکومت های کوچک تجزیه یافت و وحدت مذهبی در میان جامعه از بین رفت. در این قرن همزمان با حکومت آل بویه سلسله های دیگری نیز حکومت می کردند. دولت های سامانی و غزنوی که حامیان سرسخت خلافت و سنیان متعصبی بودند، برای دفاع از دین حنیف در مقابل بدعت تلاش فراوانی کردند. اما آنان در ایجاد وحدت چندان موفق نبودند. چنانچه غزنویان به بهانه های مختلف به سرکوب مخالفان مذهب سنی می پرداختند. اما با تصرف دارالخلافه بغداد توسط آل بویه شیعه مذهب، امیران بویهی تصمیم گرفتند راهکارها و سیاست هایی را برای حکومت کردن بر جامعه ای سنی و خلفایی که در نهایت ضعف بودند، بکار ببرند که سیاست تقریب بین المذاهب از مهمترین این سیاست ها بود. هر چند زد و خوردهایی که در زمان آل بویه بین سنی مذهبان و شیعیان رخ داد، با دوران پیش تفاوت داشت. یا حتی بعضی از امرای بویهی مانند معزالدوله پس از تسلط بر بغداد سعی کردند تا سنت های تشیع را در بغداد و نواحی تحت فرمان خود احیا کنند. اما از آنجایی که این مسئله با سیاست مذهبی خلافت در تعارض بود و مشکلاتی را برای حکومت آل بویه به وجود می آورد، امرای بعدی تصمیم به سیاست تقریب گرفتند. با وجود ابراز علاقه ای که عضدالدوله به ائمه شیعی می نمود سعی در منع تظاهرات ضد سنی داشت. هدف وی این بود که از اختلافات مذهبی و برخوردهای شدید فرقه ای جلوگیری کند و تا اندازه ای در این کار موفق بود. وی نه سیاست خلفای عباسی را که تسنن را واقعیت اسلام می دانستند قبول داشت و نه از سیاست معزالدوله و بختیار پیروی می کرد، که به شیعیان اجازه می دادند برخی مراسم خود را که به خشم بیشتر سنیان می انجامید دنبال کنند. بدین طریق موفق گردید فرقه گرایی را سرکوب کند. این سیاست موفقیت آمیز را امرای بعدی بویهی نیز ادامه دادند. با وجود درگیری هایی که میان دو حزب سیاسی شیعیان و حنابله در بغداد وجود داشت ، تعامل و وحدت نسبی میان فرق و مذاهب مختلف را شاهد هستیم. بطوری که این دوران یکی از درخشانترین دوران ها از نظر شکوفایی فرهنگ و تمدن در جهان اسلام می باشد که در سایه این وحدت به وجود آمد.
منابع مشابه
نگرشی به وحدت و تقریب مذاهب در سیره و گفتار امام رضا(ع)
تقریب مذاهب و مقوله وحدت در دین مبین اسلام اهمیت به‌سزایی دارد و از همین رو در قرآن کریم و سیره معصومین(ع) از جمله امام رضا(ع) بر آن تأکید شده است. قراین و شواهد حاکی است که امام رضا(ع) در طول حیات مبارک خود به‌عنوان رهبری شایسته با بینشی برگرفته از قرآن کریم و سنّت نبوی، در عرصه بیان، نظر و نیز در عمل بر تقریب مذاهب و وحدت اسلامی اهتمام ورزیده اس...
متن کاملروابط آل بویه و مصر
روابط آل بویه با مصر، از زمان تثبیت سلطه فاطمیان بر مصر شروع شد. با وجود اشتراکات مذهبی، انتظار می‌رفت دو دولت شیعی با یکدیگر روابط دوستانه و تعامل داشته باشند. اما منافع و مصالح سیاسی مانع تحقق این امر شد. به نظر می‌رسد توسعه طلبی طرفین واختلافات مذهبی در پاره‌ای از اصول اعتقادی، در ایجاد دشمنی و تخاصم بین آن‌ها نقش عمده داشته است. در این ایام ما شاهد تحریکات سیاسی و جبهه‌بندی، نظامی طرفین علی...
متن کاملنقش اقلیت‌های دینی در حیات اقتصادی عهد آل بویه
چکیده در مقاله حاضر تلاش می‌شود زمینه مشارکت و سهم اقلیت‌های دینی مسیحی، یهودی، زرتشتی و صابئی در فعالیت‌های اقتصادی این دوره در ابعاد تجارت و بازرگانی، مالکیت و زمینداری و صناعت و حرفه‌های کارگاهی نشان داده شود. با توجه به سیاست تساهل و تسامح دینی امرای آل بویه نسبت به اقلیت‌های دینی، به نظر می‌رسد، نقش و جایگاه و میزان مشارکت و کامیابی اقلیت‌های دینی در این عرصه، نسبت به دوره‌های قبل و بعد ای...
متن کاملروابط آل بویه و حمدانیان
در دوره ی حکومت معزالدوله بر عراق که از سال 334 تا 356ها.ق به مدت بیست و دو سال طول کشید بدون اغراق یکی از دل مشغولی های اساسی در زمینه ی سیاست خارجی، موضوع برخورد با دولت حمدانیان بوده است. زیرا حمدانیان همواره به عنوان یک قدرت نیرومند و تجزیه طلب، حکومت وی را تهدید می کردند. چنانکه در بسیاری موارد روابط طرفین با نوعی تخاصم و دشمنی توأم بود. لشکرکشیهای مکرر معزالدوله به قلمرو حمدانیان با مرکزی...
متن کاملبیمارستان های دوره آل بویه
پزشکی از جمله علومی است که تحت تعالیم عالیه اسلام در قرن اول تا سوم با حضور پزشکان جندی‌شاپور و حمایت تنی چند از خلفای عباسی رشد چشمگیری یافت و سپس با قدرت‌گیری آل‌بویه و دست‌یابی بر بخشهای غربی به خصوص بغداد، پایتخت جهان اسلام، روند این تحولات شتاب بیشتری یافت. بر همین اساس شناخت جایگاه پزشکی در زمان آل بویه به عنوان حلقه استمرار پیوند دانش پزشکی پیش از اسلام به دوران اسلامی از اهمیت به سزایی ...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
نوع سند: پایان نامه
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه پیام نور - دانشگاه پیام نور استان تهران - دانشکده الهیات
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023